Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πάνω στα ελαιόδεντρα υπάρχουν  λογής- λογής έντομα και ακάρεα,  τα οποία αφήνουν μελιτώματα και άλλες εκκρίσεις.


Οι εκκρίσεις αυτές λειτουργούν σα υπόστρωμα πάνω στο οποίο δευτερογενώς αναπτύσσεται ο μύκητας της Καπνιάς. 

Ο μύκητας Αυτός είναι κατά τη γνώμη μου ο πλέον επικίνδυνος.
Η επικινδυνότητα του αυτή ,οφείλεται στο ότι δεν επιτρέπει στη νεαρή βλάστηση να εκπτυχθεί, με αποτέλεσμα μόλις αυτή εμφανίζεται να προσβάλλεται και άρα να  καταστρέφεται .
Όπως γίνεται αντιληπτό από όλους Αυτή είναι και η βλάστηση  η οποία μας ενδιαφέρει, γιατί θα αποτελέσει στο μέλλον το παραγωγικό μέρος του δέντρου.
Είναι λοιπόν απαραίτητο πριν λιπάνουμε τα ελαιόδεντρα μας ή ταυτόχρονα με τη λίπανση, να γίνεται ψεκασμός ολικός με χαλκό, ο οποίος ψεκασμός να περιλαμβάνει όλα τα υπέργεια σταθερά μέρη του φυτού, όπως είναι ο κορμός και τα κλαδιά.
Για να διαπιστώσουμε του λόγου το αληθές θα παρατηρήσουμε ότι σε κάποια ελαιόδεντρα μεγάλης ηλικίας συνήθως, τα οποία δεν έχουν δεχτεί ποτέ περιποίηση, οι κλάδοι είναι  ξυλοποιημένοι και σχεδόν μαύρου χρώματος  ενώ στην άκρη υπάρχει μία φούντα από φύλλα.
Αυτό συμβαίνει γιατί κατά πάσα πιθανότητα ο μύκητας που υπάρχει  πάνω στους κλάδους αυτούς, δεν επιτρέπει στους κοιμώμενους  οφθαλμούς που βρίσκονται ανάμεσα στις ρυτίδες του ξύλου να εκπτυχθούν.
Αντίθετα στις άκρες των κλάδων όπου υπάρχει περισσότερη ηλιακή έκθεση και αερισμός, ο μύκητας είναι πιο αδρανής και επιτρέπει στα βλαστάρια να φανούν.
Γίνεται Επίσης αντιληπτό ότι καλύτερος αερισμός και φωτισμός βοηθάει σε μεγάλο βαθμό.
Αν επιλέξουμε σαν πείραμα να ψεκάσουμε μόνο ένα μέρος του φυτού που παρουσιάζει αυτή την εικόνα με ένα χαλκούχο ,τότε θα διαπιστώσουμε ότι μετά από λίγο καιρό θα αρχίσουν σε εκείνο το συγκεκριμένο σημείο να αναπτύσσονται μικρά βλασταράκια τα οποία στην πορεία θα αποτελέσουν και το παραγωγικό τμήμα του δέντρου.
Εμάς εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να έχουμε Όσο το δυνατό περισσότερα τέτοια βλαστάρια ,ώστε να αυξήσουμε τα παραγωγικά μέρη του φυτού μας.
Ο χαλκός βοηθάει πολύ σε αυτή τη διεργασία, γιατί καθαρίζει το δέντρο από την καπνιά και αδρανοποιεί το μύκητα που προκαλεί ανάσχεση στη βλάστηση.

Επίσης αν αυτός ο ψεκασμός  γίνεται συστηματικά και αμέσως μετά την ελαιοσυλλογή ή  μετά από χαλαζόπτωση, παγετό, κλπ. τότε θα έχουμε και καλύτερα αποτελέσματα στο βακτήριο που προκαλεί την καρκίνωση της ελιάς (pseudomonas savastanoi).

Aν χρησιμοποιηθεί λιγο πριν την ανθοφορία θα βοηθήσει σημαντικά στο κυκλοκόνιο ,όσο και στο γλοιοσπόριο.


Συμπερασματικά οποιοδήποτε λίπασμα και αν χρησιμοποιήσουμε όσο ποιοτικό και αν είναι αυτό αν δεν συνδυαστεί με ψέκασμα με ένα χαλκούχο σκεύασμα (οξυχλωριούχο ή βορδιγάλειο πολτό κλπ) ,μόνο ένα μόνο μικρό ποσοστό από αυτό το λίπασμα θα αξιοποιηθεί .

Είναι σαν κάποιος να μας σερβίρει το ποιοτικότερο φαγητό , αλλά εμείς πάσχουμε από έλκος στομάχου.

Με τι όρεξη θα φάμε ?


Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό η οποιαδήποτε λίπανση να συνδυάζεται με εξυγίανση του δέντρου μας .


Μίμης Οικονόμου
Γεωπόνος
Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών